Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ranunculus repens & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Crèbo-biòu

Ranunculus repens

Ranunculaceae

Àutri noum : Auriflam, Gros-boutoun-d'or.

Nom en français : Renoncule rampante.

Descripcioun :
Lou crèbo-biòu, uno meno de gros-boutoun-d'or (Var) trachis dins li relarg umide, èi pèr acò qu'èi pas toujour, au nostre, uno planto coumuno. Se recounèis à si fiéu (estouloun) que podon faire fin qu'à 2 mètre de long e que s'enracinon (fotò). Li sepalo rèston contro li petalo e lou fru èi lisc.

Usanço :
Coume tóuti li ranouncle, es uno planto empouisounanto, tambèn pèr li bèsti (crèbo-biòu). Pamens un cop seco o couito, l'anemonino caupudo èi trasfourmado e pu toussico. Se dis qu'èro manjado cuecho di tèms de carestié.

Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Abriéu à óutobre

Liò : Pelouso umido - Ermas umide - Ort
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecoumoupoulito
Ref. sc. : Ranunculus repens L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Ranunculus repens & Taraxacum officinale

C
R
C
R
R
C
C
C

Coumpara Crèbo-biòu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò